Een stukje geschiedenis en het ontstaan van de huidige roedel.

Ik, Barbara, ben niet met honden opgegroeid maar de passie was er wel degelijk en zodra het kon kwam daar mijn eerste hond, Tosca. Een kruising herder van 11 uit het asiel. Ik heb nog een paar heerlijke jaren met haar mogen hebben.

In 1997 kwam mijn eerste pup, wederom een kruising herder, mijn meisje Balou. In 1999 kreeg ze gezelschap van Duitse Staande Langhaar Faydor en we hebben samen geweldige jaren gehad. Balou en Faydor waren echt gek op elkaar en ik moest er niet aan denken dat er 1 alleen achter zou blijven en weg zou kwijnen dus in 2008 kwam onze eerste Ierse Wolfshond in ons leven, Buran From Zoe’s Aern.

Hij bleek best een gebruiksaanwijzing te hebben maar wanneer je die kende en er rekening mee hield was het een enorme schat. En wellicht moesten wij ook nog wennen aan het ras, en erop leren vertrouwen dat ze hun omvang en kracht niet misbruiken. Vlak na de komst van Buran werd de roedel uitgebreid met het zusje van Balou, Djinty, die herplaatst moest worden. Ik denk nog veel aan deze ‘oude generatie’.



Zoals dat gaat met een roedel van ongeveer dezelfde leeftijd, hebben we achter elkaar afscheid van onze oudjes moeten nemen. Gelukkig wel op zeer mooie leeftijden. Voor altijd in ons hart, helaas niet meer fysiek in ons leven. Ook Buran werd ouder en omdat één hond geen hond is en we weer wilden voorkomen dat hij alleen achter zou blijven kwam in 2013 eerst Powder Puff Oy in ons leven, een klein half jaar daarna gevolgd door zijn broertje Jake en zusje Suus.

Buran kreeg een acute verlamming van zijn beide stembanden in 2013 en een vrij zware operatie redde zijn leven. Helaas met een verhoogd risico op longontsteking als consequentie en daarvan heeft hij er dan ook een aantal gehad. In 2015 moesten we hem laten gaan toen de medicijnen hun werk niet meer deden en de laatste longontsteking hem fataal werd. Maar waar we al voor gewaarschuwd waren bleek waar: een Ier is verslavend.
Een paar maanden na zijn overlijden kwam Gaia in ons leven, aka Love me I’m Irish v. Krolewna Schmieszka. Dit keer een echte Gentle Giant, wat een ongelooflijke lieverd. Zachtaardig en tolerant maar ook actief, speels en zo af en toe stout. Haar karakter heeft het zaadje geplant van het idee van het fokken van een nestje. Wat willen wij graag een pup van haar! Dit idee is aangewakkerd toen ik actiever lid werd van de Ierdie.
Ik kwam meer in contact met de Ierdie fokkers en verdiepte me steeds meer in dit prachtige ras. We besloten onze droom te volgen en in juli 2017 hebben we de kennelnaam ‘From Gaia’s Den’ toegekend gekregen.

Maar terug naar de roedel, inmiddels 3 Chineesjes en 1 Ier groot. Toch miste ik iets. Ik heb een enorm zwak voor senioren (honden welteverstaan) en voor herders. Dus toen herder kruising Tassia doodongelukkig in een asiel in Spanje zat hebben we haar geadopteerd. Mooie bijkomstigheid was dat ze leuk kon spelen met Gaia want zo senior was ze met haar 7 jaar oud eigenlijk niet. Daarmee kregen de 3 kleintjes wat meer rust. Maar nu had ik nog steeds geen senior…………..
Dus daar kwam Toby, 10 jaar oud en uit hetzelfde asiel. Nu was de roedel wel compleet.
Helaas kwam Tassia heel plots te overlijden na een korte maar heftige ziekte. En nu miste Gaia duidelijk haar speelmaatje. Dus toen Faye via Facebook op ons pad kwam hoefden we niet lang na te denken. We stapten met de hele roedel in de auto, reden naar Vlissingen met 5 honden en kwamen met 6 honden terug. Faye bleek geweldig in de roedel te passen en is een beetje de schakel tussen ‘de kleintjes’ en ‘de groten’. Wat een heerlijk meisje.
Toen de plannen om te gaan fokken concreter werden zijn we een aantal Ierdie fokkers gaan bezoeken, waaronder Ankie en Marja van Femke’s Footsteps. Geheel toevallig (echt waar) hadden ze ook een nestje pups en al heel snel bleek dat we enorm op 1 lijn zaten. We vielen als een blok voor hun als fokkers en voor hun nestje. Dus wat begon als een kennismakingsbezoek eindigde als aspirant kopers van 1 van hun pups. Dat werd Tara, aka Femke’s Footsteps Glen Aine. En wat een genot is het om 2 Ierse Wolfshonden te hebben en wat zijn ze gek op elkaar! En op Faye, dus dat is dikke pret met die 3. De roedel ‘kleintjes’ werd nog uitgebreid met Havanezer Katie en als laatste Harrie, de moeder van Oy, Jake en Suus. Die zocht ook een nieuw thuis en tsja…….. het is wel hun moeder………. 8 of 9 maakt dan ook niet meer uit, toch? Zo leuk om te zien dat die individuele trekjes van de kids allemaal in haar terug te vinden zijn. Ik verheug me erop om dat ook in de komende generaties Ieren te zien!

vlnr: Toby, Harrie, Suus, Oy, Jake en Katie (vooraan)

Onze honden

Onze katten

 
 

We animals