Tijdens mijn eerste officiële (halve) nachtdienst tijd om even rustig de geboorte te beschrijven! De foto’s zitten in het Facebook album Gaia en Eron (pagina From Gaia’s Den).

De dracht verliep niet zonder problemen. Nou ja, wel voor Gaia maar wat heb ik lopen stressen. Te veel theoretische kennis kan ook niet goed zijn wanneer je zoveel denkt en beren op de weg ziet als ik dat kan hebben. Maar al die stress viel weg na de röntgenfoto maandag. Op de foto waren duidelijk vier pups te zien, alle 4 van een mooie afmeting en vanaf dat moment begon ik me er echt op te verheugen. Nog een stressmomentje toen ‘de temperatuurdrop’ kwam maar er 24 uur later nog geen pups waren maar mijn geduld is niet lang op de proef gesteld. Tegen 14:00 donderdag zag ik duidelijk de eerste wee en heb ik vriendin Jisca en man Ron op de hoogte gesteld dat het begonnen was. Gaia was erg onrustig en liep veel rond. Uiteindelijk hebben we haar toch maar in de werpkist begeleid en daar ging ze gelukkig vrij snel liggen. Ik was al bang dat ik pups uit de lucht moest vangen.

Op 6 september om 15:51 was het zover, de eerste pup was geboren. Ik heb het boek ‘De geboorte van de hond en zijn wilde verwanten’ goed bestudeerd en ik was bij een bevalling geweest dus ik had een redelijk idee wat me te wachten stond en het ging gelukkig heel soepel. De pup was een reu, woog 719 gram en al vrijwel meteen zagen we dat hij gestroomd was. Hij heeft een klein wit borstvlekje. Gaia had bij hem nog met name aandacht voor hem en likte fanatiek en uitgebreid. Hij wilde alleen maar drinken maar dat was in het begin nog even lastig omdat Gaia hem elke keer van de tepel likte. Maar uiteindelijk moest zij ook even op adem komen en kon hij rustig drinken. Daar bleek hij uitgebreid de tijd voor te krijgen want pas om 17:45 werd de tweede pup geboren en werd ik ‘uit mijn lijden verlost’: een teefje! Meteen leek ze al pikzwart maar met die natte pups is dat lastig te zien. Wel met witte borstvlekken, witte teentjes aan de voorpootjes en een wit puntje aan de staart. Ze woog 756 gram en ook zij lag heel snel aan de tepel . Gaia was duidelijk al fanatieker op de nageboorte dan op de pup :). Weer kregen we een lange pauze maar om 19:18 was het dan zover, pup nummer 3. Weer een teefje, dus ik heb nog keuze ook, wat een luxe! Dit meisje is gestroomd met een witte borstvlek en een paar witte teentjes en ook weer een wit puntje aan de staart. Ze woog 672 gram en lag ook al snel te lurken naast haar broertje en zusje.

Door de lange pauzes tussen nummer 1 en 2 heb ik toen even de tijd genomen om een (flink) aantal meelevende mensen te appen en een messenger bericht te sturen met de update. Een les voor de volgende keer: niet meer doen. Want toen de pauze tussen pup drie en vier langer en langer duurde begonnen (goed bedoelende!!) mensen mij erop te wijzen dat dat te lang duurde en dat ik de dierenarts moest bellen. Terwijl ik zelf eigenlijk heel rustig was want Gaia was ook de rust zelve. Na een uur of twee heb ik haar Griekse yoghurt met druivensuiker gegeven en hebben we even een kort stukje gelopen (mét handdoek en kocher 🙂 ) om haar blaas te legen maar ook daarna bleef het rustig en ging ze zelfs liggen slapen. Toch een beetje onder druk van de berichtjes die maar binnen bleven komen van ongeruste mensen heb ik de dierenarts gebeld toen er net wat meer dan drie uur tussen zat. Godzijdank heb ik een hele goede dierenartspraktijk (De Graafschap) en de dienstdoende arts vroeg hoe het met Gaia ging. Of ze de pups verzorgde, rustig was, geen weeën had, wilde eten en drinken en lopen. En of de eerste drie gemakkelijk gekomen waren en of er ook al een staartligging was geweest. En waarschijnlijk nog wel een paar meer vragen. Haar advies was om rustig af te wachten, tenzij Gaia haar gedrag ten nadele zou veranderen of er persweeën kwamen die na een half uur nog geen pup opgeleverd hadden. Toen ik van een Facebook kennis ook nog de tip kreeg om te Googlen op de term ‘Whelping pause’ en een PDF van vijf pagina’s vond over dit onderwerp was ik helemaal gerustgesteld en blij dat mijn gevoel bevestigd was, gewoon geduld hebben en haar de tijd geven. De pups hebben niet voor niets allemaal hun eigen vruchtblaas en placenta dus nummer vier zat (hoopte ik) gewoon nog lekker veilig binnen. Achteraf denken we dat eerst de ene hoorn geleegd is (de derde pup was een staartligging en dat zie je ook op de foto) en dat de vierde pup van ver uit de tweede hoorn moest komen. Ik heb Gaia haar avondeten gegeven en met tegenzin ging vriendin Jisca maar naar huis. Zo’n Whelping pause kan wel 24 tot zelfs 48 uur duren en het was inmiddels al na elven. Ron is op een gegeven moment ook naar bed gegaan met de afspraak dat ik hem zou bellen wanneer pup vier zich aan zou dienen.

Dat is nooit gelukt . Tegen de tijd dat ik Gaia weer wat onrustiger vond worden en ik dacht dat nummer 4 bij het geboortekanaal gearriveerd was heb ik wel mijn telefoon gepakt maar ik zag geen enkele wee. En opeens lag pup 4 er! En natuurlijk was ik stiekem toch wel erg blij dat ze leefde. Teefje nummer drie dus, om 1:38. Ook weer zwart met kleinere borstvlek dan haar zusje en minder wit aan de teentjes. En ook weer een klein wit puntje aan de staart. Ze woog 630 gram en was de enige die niet meteen wilde drinken maar eerst even heerlijk ging bijkomen op de buik van mama naast een zusje. Mij leek dat heel logisch maar ik was natuurlijk toch blij toen ze na ik denk een kwartiertje a half uurtje begon te drinken. Ik weet van alle theorie hoe enorm belangrijk biest is voor de weerstand en maternale bescherming en hoe meer ze hiervan binnen krijgen, hoe beter voor mijn gevoel.

Veel mensen dachten op de foto mogelijk een verstopte vijfde pup te zien maar helaas, geen verrassing dus we waren compleet. 3 teefjes en 1 reu en nu, ruim 24 uur na de geboorte van het laatste meisje gaat alles goed. Gaia heeft natuurlijk meer dan genoeg tepels en melk dus het is Hollands welvaren in de kist. Gaia groeit steeds meer in haar rol en is heel voorzichtig met haar grut. Maar omdat een doodlig ongeluk altijd een risico is houden we ze de komende circa 2 weken wel 24/7 in de gaten. Morgen (zondag) beginnen we met het Puppy Culture programma, met de ENS, early neurological stimulation. Daarover later meer!